The Principle of the Verse Segmentation

Abstrakt

Artykuł niniejszy to przekład opublikowanej w 1984 w książce zbiorowej pracy stanowiącej podstawę prozodyjnej teorii wiersza – oryginalnego projektu badawczego, który rozwinięty został jako samodzielna teoria wiersza w kilku publikacjach książkowych. Omawia on ramy teoretyczne i zasady leżące u podstaw segmentacji wiersza, odróżniając ten sposób segmentacji tekstu od prozy. Autor stwierdza, że tradycyjna teoria wiersza miała trudności z jego skutecznym zdefiniowaniem i analizą z powodu zbyt dużej zależności od poetyckiej metryki. Proponuje nową definicję wiersza, podkreślając rolę segmentacji prozodyjnej oraz pauzy wersyfikacyjnej stanowiącej jej fundament. Wiersz zostaje zdefiniowany jako specyficzny sposób segmentacji tekstu, charakteryzujący się arbitralnymi pauzami, które tworzą wersy. W przeciwieństwie do prozy, gdzie segmentacja jest motywowana czynnikami syntaktycznymi czy logicznymi, segmentacja wierszowa wprowadza ekspresywną, niesyntaktyczną strukturę motywowaną następstwem arbitralnych pauz. Taka definicja oddziela pojęcie wiersza od literackości, od poezji, prozy i artyzmu, pozwalając na bardziej swobodne i wszechstronne zrozumienie zjawiska wiersza.