Nieudana rewolucja Wiktora Woroszylskiego socrealistyczna batalia o formę

Abstrakt

Przedmiotem rozważań jest forma socrealistycznych utworów z wczesnego okresu twórczości Woroszylskiego. Wiersze poddano analizie wersologicznej pod kątem budowy strofy, rytmu i rymu, w odwołaniu do klasycznych i nowszych badań nad teorią wiersza, w ścisłym powiązaniu z wymową utworów. W artykule wspomniano pracę pisarza pt. Batalia o Majakowskiego, postulującą naśladownictwo radzieckiego poety oraz porzucenie „klasycznej” poetyki. Walka o nowy sposób pisania (wobec przekonania, że stary nie nadaje się do opisu współczesności) staje się walką polityczną i batalią o formę wypracowującą nowe metody wiązania prozodii i struktury wiersza z aktualną rzeczywistością. Nieudana batalia, krytykowana przez ustawodawców realnego socjalizmu za ekspresjonizm i formalizm, traktowana jest w artykule jako odchylenie od kanonu socrealistycznego, wyraz młodzieńczego eksperymentalizmu i podstawa przyszłej, dojrzałej twórczości autora. Wynika to z faktu dojrzenia przez niego autentyzmu poetyki „antyestetycznej”.